જીદંગી માં ચાલ્યા હમેશાં સાથે સાથે,
દરેક પળ જીવ્યા સાથે સાથે.
ખબર નહ ક્યારે અલગ થવાનો ,
સમય પણ આવી ગયો.
આટલા વષૉ સાથે રહયા છતાં,
લાગે છે ઘંણો થોડો સમય.
હમેશાં મન ડરતુ હતુ તાર જુદાઈ થી,
નથી સહી શકતી તારી જુદાઈ હું.
છતાં હસી ને જીવવું પડે છે,
હમેશાં મન તો ડરતું હોય છે.
તારી યાદ માં,
પળે પળે સ્મરણ તારુ થઈ આવે છે,
અને રડી પડે છે આંખો મારી.
ભલે દુર થઈ તું મારા થી પણ,
દુર ન કરીશ મને તારા થી.
અંતર ભલે વધ્યુ આપણી વચ્ચે નું,
મન માં અંતર ન આવવા દઈશ.
છે કેટલી લાગણી મને તારા માટે,
છતાં કહી શકતી નથી.
ભુલ થઈ હોઇ મારા થી કોઈ,
માફ કરી દેજે મને.
મન માં ન લાવીશ કોઈ વાત,
હમેશા તારા માટે એ જ છું,
જે પેહલા હતી.
ખુશ રહે તું હમેશાં બસ ,
ઈચ્છા છે આ એક જ.
જોઇ તારી આંખો માં આંસુ,
રડી પડે છે આંખો મારી.
એક જ ઈચ્છા છે મારી,
તું એજ અમી રેહજે.
ભુલી ન જઇશ કોઇ દિવસ મને.
Tuesday, October 16, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
antar na bhavo ne khub j saras rite pragat karya chhe.pan jo ene kavy na asli roop ma dhalva ma ave to sona ma sugandh bhale..
ભલે દુર થઈ તું મારા થી પણ,
દુર ન કરીશ મને તારા થી.
અંતર ભલે વધ્યુ આપણી વચ્ચે નું,
મન માં અંતર ન આવવા દઈશ.
ગ્રે88888888888
મને મારી સખી યાદ આવી ગઈ.
અને
આજે પ્રીતી એ મને રડાવી.
Post a Comment